Saturday, 2 November 2019

நிறைகளைப் பார்க்காமல் குறைகளைப் பார்க்கும் உலகம்


*லூக்கா 11: 15-26*

*நிறைகளைப் பார்க்காமல் குறைகளைப் பார்க்கும் உலகம்*

*நிகழ்வு*

          அது ஓர் அரசாங்கப் பள்ளிக்கூடம். அந்தப் பள்ளிக்கூடத்தில், ஐந்தாம் வகுப்பு மாணவர்கட்கு வாய்ப்பாட்டுப் பாடம் நடத்தத் தொடங்கினார் ஆசிரியர். அதன் பொருட்டு அவர் கருப்பலகையில் இவ்வாறு எழுதத் தொடங்கினார்: “ஓர் எட்டு ஏழு, ஈரெட்டு பதினாறு; மூவெட்டு இருபத்து நான்கு... பைத்தெட்டு எண்பது.”

இதைப் பார்த்துவிட்டு, ஆசிரியர் வாய்ப்பாட்டைத் தவறாக எழுதியிருக்கின்றார் என்று மாணவர்கள் அனைவரும் மெல்லச் சிரிக்கத் தொடங்கினார்கள். அவர்களைப் பார்த்த ஆசிரியர், “அன்பு மாணவச் செல்வங்களே! கரும்பலகையில் நான் எழுதிய வாய்ப்பாடு தவறாக இருக்கின்றது என்றுதானே சிரிக்கிறீர்கள். நான் எழுதியதை நன்றாகக் கவனித்தீர்கள் என்றால், முதல் வரியைத் தவிர, மற்ற எல்லா  வரிகளும் சரியாக இருக்கின்றன என்ற உண்மை உங்கட்குத் தெரியும். இதிலிருந்து உங்கட்கு ஒரு வாழ்க்கைப் பாடத்தைக் கற்றுததரப் போகிறேன்” என்று சொல்லிவிட்டு ஆசிரியர் தொடர்ந்து பேசினார்.

“நான் எழுதிய வாய்ப்பாட்டில் முதல் வரியைத் தவிர மற்ற எல்லா வரிகளும் சரியாக இருந்தாலும் உங்களுடைய பார்வைக்கு தவறாக இருந்த முதல் வரிதான் கண்ணில் பட்டது. இதுபோன்றுதான் மனிதர்களும்; நம்மிடம் ஓராயிரம் நல்ல பண்புகள் இருந்தாலும் அவற்றை விட்டுவிட்டு, நம்மிடம் ஒரே ஒரு கெட்ட பண்பு இருந்தால் அதைப் பெரிதாகப் பார்ப்பார்கள். இப்படிப்பட்டவர்களைக் கண்டுகொள்ளாமல், தொடர்ந்து முன்னேறிச் சென்றால்தான் உங்களுடைய வாழ்க்கைப் பயணம் சிறப்பாக இருக்கும்.”

ஆசிரியர் சொன்ன இவ்வார்த்தைகட்குச் சரியென்பது போல் மாணவர்கள் தலையாட்டினார்கள்.

ஆம், இந்த உலகம் ஒருவரிடம் இருக்கும் நிறைகளைப் பார்க்காமல், குறைகளைத்தான் பார்க்கும் என்ற செய்தியை எடுத்துச் சொல்லும் இந்த நிகழ்வு நமது சிந்தனைக்குரியது. நற்செய்தியில் இயேசு பேய்பிடித்துப் பேச்சிழந்த ஒருவரிடமிருந்து பேயை ஓட்டுகின்றார். அச்செயல் யூதர்களிடம் எத்தகைய எதிர்வினை ஆற்றுகின்றது? இயேசு அவர்கட்கு எத்தகைய பதிலளித்தார்? என்பவற்றைக் குறித்துச் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

*தூய ஆவியாரின் வல்லமையால் வல்ல செயல்களைச் செய்த இயேசுவின்மீது விமர்சனம்*

          இயேசு பேய்பிடித்து பேச்சிழந்த ஒருவரிடமிருந்து பேயை ஓட்டுகின்றார், அதுவும் தூய ஆவியாரின் வல்லமையால் (திப 10:38). இயேசு செய்த இந்த வல்லசெயலைப் பார்த்துவிட்டு, மக்கள் அவரைப் பாராட்டாமல், ‘தங்களிடைய பெரிய இறைவாக்கினர் ஒருவர் தோன்றியிருக்கின்றார்’ என்று இறைவனுக்கு நன்றி செலுத்தாமல், ‘இவர் பேய்களின் தலைவனாகிய பெயல்செபூலைக் கொண்டு பேய்களை ஓட்டுகின்றார் என்று குற்றம் சாட்டுகின்றார்கள்.

முதலில் யார் இந்தப் பெயல்செபூல் எனத் தெரிந்துகொள்வது நல்லது. பெயல்செபூல் என்றால் ஈக்களின் ஆண்டவர் (Lord of Flies) என்று பொருள். இதனைப் பெலிஸ்தியர்கள் வழிபாட்டு வந்தார்கள். யூதர்களைப் பொறுத்தளவில் பெயல்செபூல் ஒரு சாத்தான். அதனால்தான் இயேசு பேயை ஓட்டியதும், பேய்களின் தலைவனாகிய பெயல்செபூலைக் கொண்டு பேயை ஓட்டுகின்றார் என்று விமர்சனம் செய்கின்றனர். யூதர்கள் தன்னை இப்படி விமர்சனம் செய்துவிட்டார்களே என்று இயேசு மனம் சோர்ந்துவிடவில்லை. மாறாக, அவர் அவர்கட்குத் தக்க பதிலடி கொடுக்கின்றார். அது என்ன என்பதை இப்பொழுது பார்ப்போம்.

*இயேசு கொடுத்த பதிலடி*

          யூதர்கள் இயேசுவின்மீது வைத்த விமர்சனத்திற்கு அவர் மூன்றுவிதமான பதில்களை அளித்து அவர்களை வாயடைக்கின்றார். இயேசு அளித்த முதல் பதில். தனக்கு எதிராகப் பிளவுபடும் எந்த அரசும் பாழாய்ப்போகும் என்பதாகும். சாத்தான் தன்னுடைய அரசு மேலும் மேலும் வளரவேண்டும் என்று விரும்புமே ஒழிய, அது அழிந்துபோகவேண்டும் என்று விரும்புவதில்லை. அந்த வகையில் இயேசு பெயல்செபூலைக் கொண்டு பேயை ஓட்டவில்லை; தூய ஆவியாரின் வல்லமையைக் கொண்டுதான் பேயை ஓட்டினார் என்பது உண்மையாகின்றது.

அடுத்ததாக இயேசு தன்னை விமர்சித்தவர்கட்கு அளித்த பதில், நான் பெயல்செபூலைக் கொண்டு பேயை ஓட்டுகின்றேன் என்றால், நீங்கள் யாரைக் கொண்டு பேயை ஒட்டுகின்றீர்கள் என்பதாகும். யூதர்களிடையே பலர் பேயை ஒட்டிவந்தார்கள் அவர்கள் எல்லாம் எந்த வல்லமையால் பேயை ஓட்டினார்கள்? யாரைக் கொண்டு பேயை ஓட்டினார்கள்? என்பதுதான் இயேசுவின் கேள்வியாக, அவர் அவர்கட்கு அளிக்கும் பதிலாக இருக்கின்றது. மூன்றாவதாக இயேசு அவர்கட்கு அளித்த பதில், வலியவரை அவரைவிட வலியவர்தான் வெற்றி கொள்ள முடியும் என்பதாகும். இயேசு பேயை ஓட்டினார் என்றால், அவர் பேயைவிட வலிமை வாய்ந்தவர் என்றுதான் அர்த்தம். இவ்வாறு இயேசு தான் பெயல்செபூலைக் கொண்டு அல்ல, தூய ஆவியாரின் வல்லமையால் பேயை ஓட்டினேன் என்பதை நிரூபிக்கின்றார்.

இயேசு பேயை ஓட்டியதும் அதைத் தொடர்ந்து யூதர்கள் அவரை விமர்சித்ததும் நமக்கொரு முக்கியமான செய்தி சொல்கின்றது. அதுதான் நல்லதைப் பார்க்கப் பழகுதலாகும். ஆகையால், நாம் யூதர்களைப் போன்று இல்லாமல், இயேசுவைப் போன்று அடுத்தவர் நல்லது செய்கின்றபோது பாராட்டக் கற்றுக் கொள்வோம்.

*சிந்தனை*

          ‘உலகில் நான் என்னைத் தவிர வேறொரு சகோதரனைக் குறை சொல்லமாட்டேன். ஏனெனில் என் குறைகள் எனக்குத் தெரியும்’ என்பார் ஷேக்ஸ்பியர். ஆகையால், நாம் அடுத்தவரைக் குறைகூறிக்கொண்டிருக்காமல், பிறர் நல்லது செய்கின்றபோது பாராட்டக் கற்றுக்கொள்வோம். அதன்வழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.

*மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.*

*"GOD IS LOVE"*

தூய இருபத்தி மூன்றாம் யோவான் வாழ்க்கை வரலாறு

*27ஆம் வாரம் – வெள்ளி 11 10 2019*

*தூய இருபத்தி மூன்றாம் யோவான் 

_“உன் பெயர் பேதுரு; இந்தப் பாறையின்மேல் என் திருச்சபையைக் கட்டுவேன். பாதாளத்தின் வாயில்கள் அதன்மேல் வெற்றி கொள்ளா” (மத் 16:18)_

*வாழ்க்கை வரலாறு*

தூய பேதுருவின் வழியில் 261 வது திருத்தந்தையாக உயர்ந்து, திருச்சபையின் வரலாற்றில் மிக முக்கியமான நிகழ்வாக அமைந்த இரண்டாம் வத்திக்கான் சங்கத்தைக் கூட்டிய திருந்தந்தை இருபத்தி மூன்றாம் யோவான் எனப்படும் ஆஞ்சலோ கியூசெப்பே ராங்கால்லி இத்தாலியில் உள்ள பெர்கமோ என்ற இடத்தில் இருந்த ஒரு விவசாயக் குடும்பத்தில்  1881 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார்.

சிறுவயது முதலே குருவாக மாறவேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்டிருந்த ஆஞ்சலோ வளர்ந்து பெரியவராகியபோது, தான் எண்ணியதுபோன்றே குருவாக மாறினார். இதற்குப் பின்பு இவர் உரோமைக்குச் சென்று திருச்சபையின் சட்டத்தில் முனைவர் பட்டம் பெற்றுத் தன்னுடைய சொந்த மறைமாவட்டத்திற்குத் திரும்பினார். அப்போது மறைமாவட்டத்தில் ஆயராக இருந்தவர் இவரை தன்னுடைய செயலராக வைத்துக்கொண்டார். ஆயரின் செயலராக இருந்த இவர் ஆயரிடம் மிகவும் கீழ்ப்படிதலோடு நடந்துகொண்டார். ஏறக்குறைய ஆறு ஆண்டுகள் ஆயரின் செயலராக இருந்த இவர், அப்போது நடைபெற்ற முதல் உலகப் போரில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு மருத்துவ உதவிகளையும் செய்துவந்தார்.

ஆயரின் செயலராக இருந்து பின்பு இத்தாலில் உள்ள நற்செய்தி அறிவிப்புப் பணி  அமைப்பின் (Propagation of Faith) தேசியத் தலைவராக உயர்ந்தார். பின் 1925 ஆம் ஆண்டு பேராயராக உயர்ந்தார். அந்நாட்களில் மேற்கத்திய நாடுகளுக்கு இடையே சண்டைச் சச்சரவுகளும் குழப்பங்களும் ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்தன. அதனைத் தீர்த்துவைக்க இவர் பெரிதும் பாடுபட்டார். இதனால் ஆஞ்சலோவின் புகழ் எங்கும் பரவியது. ஆஞ்சலோவிற்கு பரந்துவிரிந்த ஞானமும் பிரச்சனைகளை எப்படித் தீர்த்து வைக்கவேண்டும் என்ற ஞானம் அதிகமாக இருந்தது. இறைவன் கொடுத்த அந்த கொடையினைக் கொண்டு, இவர் பல பிரச்சனைகளைத் தீர்த்துவைத்தார்.

இப்படி நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாக இவருடைய பெயரும் புகழும் வளர்ந்துவர, இவர் 1958 ஆம் ஆண்டு திருத்தந்தையாக உயர்த்தப்பட்டார். இருபத்தி மூன்றாம் யோவான் என்ற பெயரினைத் தாங்கி திருத்தந்தையாக வலம்வந்த இவர் ஐந்து ஆண்டுகளே திருத்தந்தையாக இருந்தாலும் பற்பல பணிகளை மிகச் சிறப்பாக செய்தார். குறிப்பாக நாடுகளுக்கு இடையே அமைதிப் பேச்சுவார்த்தை நடக்க பெரிதும் உழைத்தார்; தொழிலாளர் நல்வாழ்விற்காக தன்னுடைய குரலைப் பதிவுசெய்தார். இவை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக திருச்சபையின் வரலாற்றில் ஒரு மைகல்லாக விளங்கக்கூடிய இரண்டாம் வத்திக்கான் சங்கத்தைக் கூட்டி, திருச்சபையில் புத்தொழி பாய்ச்சினார்.

திருத்தந்தை அவர்கள், திருச்சபையின் வளர்ச்சிக்காக பலவேறு பணிகளைச் செய்தாலும் ஜெபத்திற்கு அதிகமான முக்கியத்துவம் கொடுத்தார். அதிலும் குறிப்பாக மரியன்னையின் ஆழமான நம்பிக்கை கொண்டு வாழ்ந்துவந்தார். அந்த நம்பிக்கை அவருக்கு பலவிதங்கில் உதவியது. திருத்தந்தை அவர்கள் பிறசபையாரோடு நல்லுறவு ஏற்படுத்திக்கொள்ள பலவிதங்களில் முயன்றார். அதற்கான பலனும் அவருக்குக் கிடைத்தது.

இப்படி அயராது பாடுபட்ட திருத்தந்தை இருபத்தி மூன்றாம் யோவான் 1963 ஆம் ஆண்டு இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 2014 ஆம் ஆண்டு, திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்களால் புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

*கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய பாடம்*    

தூய இருபத்தி மூன்றாம் யோவானின் நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம்.

*மரியன்னையிடம் பக்தி*

தூய திருத்தந்தை இருப்பதி மூன்றாம் யோவானின் வாழ்க்கை வரலாற்றை வாசிக்கின்றபோது, அவர் செய்த பல வியப்புக்குரிய காரியங்கள் நம்முடைய நினைவுக்கு வந்தாலும் அவர் மரியன்னையிடம் கொண்டிருந்த ஆழமான பக்திதான் நம்மை வியக்க வைப்பதாக இருக்கின்றது. மரியன்னையிடம் அவர் கொண்டிருந்த பக்திதான் அவர் பல பணிகளையும் சிறப்பாகச் செய்வதற்கு உறுதுணையாக இருந்தது. அவரைப் போன்று நாம் மரியன்னையிடம் பக்திகொண்டு வாழ்கின்றோமா? என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும்.

இங்கே மரியன்னிடம் ஆழமான பக்திகொண்டு வாழ்ந்த தூய தொன் போஸ்கோவின் வாழ்வில் நடந்த நிகழ்ச்சி ஒன்றைச் சொல்லியாக வேண்டும். 1869 ஆம் ஆண்டு, மே மாதத்தில் ஒருநாள் இத்தாலியில் உள்ள தூரின் என்ற இடத்தில் இருந்த லான்சோ என்ற பள்ளியில் விழா ஒன்று ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. அந்த விழாவிற்கு தொன் போஸ்கோ சென்றிருந்தார். அவர் போகும்போது அந்த பள்ளிக்கூடத்தில் படித்துவந்த ஒருசில மாணவர்கள் சின்னம்மை என்னும் நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கின்றார்கள் என்ற செய்தி அவரிடத்தில் சொல்லப்பட்டது. உடனே அவர் அந்த மாணவர்களிடத்தில் சென்று, “கிறிஸ்தவர்களின் சகாயமே, எங்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளும்” என்று சொல்லி மரியாவிடம் ஜெபித்துவிட்டு அந்த மாணவர்களுக்காக ஜெபித்தார். மறுகணமே அவர்கள் அந்த நோயிலிருந்து விடுதலை அடைந்தார்கள். இது அங்கிருந்த எல்லாருக்கும் ஆச்சரியத்தைத் தந்தது.

மரியாவிடம் நம்பிக்கைகொண்டு ஜெபிக்கும்போது, நாம் வேண்டியது நிறைவேறும் என்பதை இந்த நிகழ்வின் வழியாக நாம் அறிந்துகொள்ளலாம்.

ஆகவே, தூய திருத்தந்தை இருபத்தி மூன்றாம் யோவானின் நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரைப் போன்று மரியன்னையிடம் ஆழமான பக்தி கொண்டுவாழ்வோம். எப்போதும் இறைவனுக்கு உகந்த வழியில் நடப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

*மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.*

*"GOD IS LOVE"*

டேனியல் கம்பொனி life history


_இயேசு அவர்களை நோக்கி, “உலகெங்கும் சென்று படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றுங்கள்” என்று கூறினார் (மாற் 16:15)_ 

*வாழ்க்கை வரலாறு*

டேனியல் கம்பொனி இத்தாலியில் உள்ள வெரோனாவில் 1826 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இவர் வெரோனாவில் படித்துக்கொண்டிருக்கும்போது, எப்படி தூய லயோலா இஞ்ஞாசியார் சவேரியாரிடம், “மனிதன் உலகமெல்லாம் தனதாக்கிக்கொண்டாலும் தன் ஆன்மாவை இழப்பாரெனில், அதனால் வரும் பயனென்ன?” என சொல்லிவந்தாரோ, அதுபோன்று இவரிடத்தில் அருட்தந்தை காங்கோ, “நீ ஆப்ரிக்காவிற்குச் சென்று பணிசெய்” என்று மீண்டும் மீண்டுமாகச் சொல்லி வந்தார். இது டேனியலின் உள்ளத்தில் ஆழமாகப் பதிந்தது. அப்போதே இவருக்கு ஆப்ரிக்காவிற்குச் சென்று, அங்குள்ள மக்களுக்குப் பணி செய்யவேண்டும் என்ற எண்ணம் உருவானது.

இதற்கிடையில் ஆப்ரிக்காவிற்குச் சென்று மறைப்பணியாற்றிவிட்டு திரும்பிவந்த ஒருசிலர், அங்கு பணிசெய்வது எத்துணை சவாலான காரியம் என்று  எடுத்துச்சொன்னார்கள். இதுவும் அவரைச் சிந்திகக் வைத்தது. இப்படி இருக்கும்போது டேனியல் கம்பொனிக்கு ஏதோ ஒரு உந்துதல் ஏற்பட்டது. அது அவரிடத்தில் ஆப்ரிக்காவிற்கு சென்று பணி செய் என்று திரும்பத் திரும்பச் சொல்லியது. இதனால் இவர் குருத்துவ வாழ்விற்கு தன்னையே தயார்செய்து, 1854 ஆம் ஆண்டு குருவாக மாறினார். அதன்பிறகு மூன்று ஆண்டுகள் கழித்து ஆப்ரிக்க மொழியைக் கற்பதும்  மருத்துவத்தைக் கற்பதும் என்று தன்னையே தயார்செய்து 1857 ஆம் ஆண்டு தன்னோடு மேலும் ஐந்து குருக்களை சேர்த்துக்கொண்டு ஆப்ரிக்க மண்ணில் பணிசெய்ய புறப்பட்டுச் சென்று, சூடானின் தலைநகரான ஹர்தௌம் என்ற இடத்தில் இறங்கினார்.

இவரும் இவருடைய தோழர்களும் அங்கு சென்று இறங்கியபோது, இவர் நினைத்துப் பார்த்ததைவிடவும் நிலைமை மிகவும் மோசமாக இருந்தது. ஆம், மக்கள் அங்கு அடிப்படை வசதிகள்கூட இல்லாமல் தவித்தார்கள், எங்கு பார்த்தாலும் வறுமை நிலவியது. இவையெல்லாவற்றையும் விட மக்கள் அறியாமையில் இருந்தார்கள். இதனால் அந்த மக்களுக்கு மத்தியில் பணிசெய்வது மிகவும் சவாலாக இருந்தது. அதனை எல்லாம் பொருட்படுத்தாமல் டேனியல் கம்பொனியும் அவருடைய தோழர்களும் அர்ப்பண உள்ளத்தோடு பணிசெய்தார்கள்.

டேனியல் கம்பொனி ஆப்ரிக்க மண்ணில் பணிசெய்வதற்கு மூன்றுவிதமான திட்டங்களை வகுத்துக்கொண்டார். ஒன்று, ஆப்ரிக்க மண்ணில் நற்செய்தியை பரப்புவதற்கு மண்ணின் மைந்தர்களிடமிருந்து குருக்களை உருவாக்குவது. இரண்டு. அங்குள்ள மக்களுக்கு பல்வேறுவிதமான உதவிகளைச் செய்வதற்கு தன்னுடைய நண்பர்கள், தெரிந்தவர்கள், நல்லுள்ளம் படைத்தவர்களிடமிருந்து உதவி பெறுவது. மூன்று, குருக்களுக்கும் கன்னியர்களுக்கும் துறவற சபையை உருவாக்குவது. இந்த மூன்று திட்டங்களையும் அவர் படிப்படியாக நடைமுறைப்படுத்தினார்; அதில் வெற்றியும் கண்டார். இவருடைய முயற்சியின் காரணமாக ஆப்ரிக்க மண்ணிலிருந்து நிறைய குருக்கள் உருவானார்கள். அதனால் அங்கு நற்செய்திப் பணிசெய்வது மிகவும் இலகுவானது. அடுத்ததாக டேனியல் கம்பொனிக்குத் தெரிந்தவர்கள், வசதி படைத்தவர்கள் என்று ஏராளமான பேர் ஆப்ரிக்க மக்களுக்கு உதவி செய்வதற்கு முன்வந்தார்கள். அவர்களிடமிருந்து பெற்ற உதவியை இவர் மக்களுக்காகப் பயன்படுத்தினார்.

மேலும் 1867 ஆம் ஆண்டு ஆண்களுக்கென்று ஒரு துறவற சபையும் 1872 ஆம் ஆண்டு பெண்களுக்கு என்று ஒரு துறவறசபையையும் ஏற்படுத்தி, ஆப்ரிக்க மண்ணில் நற்செய்தி பரவ பெரிதும் பாடுபட்டார். இவர் ஆற்றிவந்த பணிகளைப் பார்த்துவிட்டு திருத்தந்தை அவர்கள் இவரை 1878 ஆம் ஆண்டு ஆப்ரிக்காவின் முதல் ஆயராக ஏற்படுத்தினார்.

இவர் ஆற்றிவந்த அயராத பணியினால் இவருடைய உடல்நலம் குன்றியது. இதனால் இவர்  1881 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 10 ஆம் நாள் இறையடி சேர்ந்தார். இவருக்கு 2003 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 5 ஆம் நாள் புனிதர் பட்டம் கொடுக்கப்பட்டது.

*கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய பாடம்*      

தூய டேனியல் கம்பொனியின் நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரிடமிருந்து என்ன பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சிந்தித்துப் பார்த்து நிறைவுசெய்வோம்.

*நற்செய்தி அறிவிக்கின்ற தாகம்*

தூய டேனியல் கம்பொனியின் வாழ்க்கை வரலாற்றை வாசித்துப் பார்க்கின்றபோது, அவரிடத்தில் இருந்த நற்செய்தியை அறிவிக்கின்ற தாகம்தான் நாம் கற்றுக்கொள்ளவேண்டிய மிக முக்கியமான பாடமாக இருக்கின்றது. “நற்செய்தி அறிவிக்காவிடில் ஐயோ எனக்குக் கேடு” என்பார் பவுலடியார். அவருடைய வார்த்தைகளை உள்வாங்கிக்கொண்டவராய் டேனியல் கம்பொனி ஆப்ரிக்க மக்களுக்கு நற்செய்தியை அறிவித்தார். அவர்களுக்காக தன்னுடைய வாழ்வையே அர்ப்பணித்தார். இவரிடத்தில் இருந்த நற்செய்தியை அறிவிக்கின்ற தாகம் நமக்கிருக்கின்ற என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும், இவரைப் போன்றே நற்செய்திக்காக நம்முடைய வாழ்வை அர்பணிக்கவேண்டும். அதுவே இவரை நினைவுகூருவதற்கான முழு அர்த்தத்தைத் தரும்.

ஆகவே, தூய டேனியல் கம்பொனியின் நினைவுநாளைக் கொண்டாடும் நாம், அவரைப் போன்று ஆண்டவரின் நற்செய்தியை மக்களுக்கு அறிவிப்போம். அதன்வழியாக இறையருள் நிறைவாய் பெறுவோம்.

*மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.*